Het is vrijdagmorgen, ik luister naar Radio 2 en in één keer zijn mijn oren gespitst. Wat hoor ik daar nu op de radio? Ik zet ‘m wat harder. Waar komt dat nieuws vandaan? Van de Gezondheidsraad en de toelichting is van een emeritus hoogleraar aan de VU Amsterdam. Nu al een man naar mijn hart …
Wat zegt de Gezondheidsraad? In het kort komt het op het volgende neer: het aantal kinderen met de diagnose ADHD is in 2011 meer dan verdubbeld ten opzichte van 2001 naar 200.000. Een bizarre stijging in zo’n korte tijd en hoeveel zijn er nu (al weer 3 jaar later)?
Conclusie: “Kinderen moeten meer presteren en afwijkend gedrag wordt minder getolereerd.”
Oplossing: “Scholen en hulpverleners moeten kijken of er ook andere problemen zijn.”
Word er te makkelijk een diagnose gesteld?
De Gezondheidsraad, een onafhankelijke adviesraad van de regering, zegt op haar website dat er niet is vastgesteld of er sprake is van overbehandeling (te weinig informatie), maar dat het anders kan en moet, is duidelijk. Als het aantal diagnoses is verdubbeld in 10 jaar, dan praten we al over bijna 250.000 kinderen met ADHD in Nederland dit jaar.
Bizar toch ..
Word de diagnose ADHD te makkelijk gesteld? Nog niet, maar verder onderzoek lijkt logisch. Hebben alle kinderen wel echt ADHD of is er sprake van te makkelijk gestelde diagnoses die ervoor zorgen dat de Jeugd GGz hierdoor wordt overbelast, met alle gevolgen van dien voor de kinderen, de ouders en de scholen? Er is wat anders mis.
Kinderen moeten meer presteren
Sinds de jaren 60 is er een groeiende prestatiedrang van ouders voor hun kinderen. Waarschijnlijk met alle goede bedoelingen, maar kinderen ‘mogen’ geen kinderen meer zijn. Anno de 21ste eeuw moeten kinderen minimaal een HBO-opleiding doen (of ze het kunnen of niet), moeten op een sport en dan ook nog liefst een muziekinstrument leren bespelen. Op de lagere school wordt de toekomst van de kinderen op maat al uitgestippeld. En dan … het kind kan niet mee met de verwachtingen en er ontstaan problemen.
Vraagstelling: vinden kinderen de toekomstverwachting van de ouders ook wel leuk?
De scholen hebben ondertussen ook een duit in het zakje gedaan. Basisscholen hebben tegenwoordig een rating die er voor zorgt dat ze ‘de beste leerlingen’ krijgen en de grootste zak met geld van de overheid als subsidie. Hoe beter de rating, hoe blijer iedereen is. Maar de kinderen dan, en wat als ze iets mankeert? Krijgen ze op de vervolgopleiding dan wel passend onderwijs? Nope, daar zitten de scholen niet op te wachten. Slecht voor hun gemiddelde.
Afwijkend gedrag wordt minder getolereerd
Vroeger was pesten gemeengoed op school, ook ik heb het meegemaakt (1970-1976) en wie niet?, zou ik zeggen. Alleen de graad was anders. Ook toen ging het wel eens mis, maar nu, het lijkt wel of pesten een hobby is geworden. De sociale media helpen ook nog eens mee en … de ouders!
Ouders hebben vaak ‘geen tijd’ voor de opvoeding van hun kinderen. Crèche en naschoolse opvang zorgen ervoor dat er in veel gezinnen een tweede of derde opvoeder is naast de ouders. Legitiem en geaccepteerd. Maar is dat allemaal zo goed? Heeft het zin om een kind dat om 15 uur wat heeft gedaan daar om 19 uur voor te straffen, omdat de ouders allebei werken? Redelijk zinloos, toch?
En dat kinderen het ‘gedrag’ van anderen minder zouden tolereren, ik denk dat het wel meevalt. Kinderen vergeten en vergeven veel sneller dan volwassen en zijn flexibeler dan wij denken.
Kijken naar andere zaken
Dit is nu net het punt wat IK interessant vind. Binnenkort lanceren wij OM Centers met daarbinnen OM Centers KIDS, de nieuwe, landelijke GGz Plus-instelling in Nederland. En wat is één van de belangrijkste missies van OM Centers?
Verder kijken dan de meeste diagnoses (dus niet alleen ADHD) die nu gesteld worden, maar ook kijken naar de omgeving (ouders/leerkrachten), omstandigheden (opvoeding) en sociaal maatschappelijke elementen. Dit doen wij bij kinderen en volwassen en noemen dit de 1Twee3-methode©.
Voorbeeld ADHD
Als je kijkt naar de diagnose ADHD dan kunnen er veel andere oorzaken zijn. Ik trek de diagnose niet in twijfel. Maar als de volgende zaken gebeuren, kunnen er ook andere problemen zijn:
– Kind zit 3 uur of meer per dag achter TV/mobiel/tablet
– Kind mijn kind gezond of veel snoep
– Ouders werken allebei van 8 – 18 uur
– Meerdere opvoeders
– Kind wordt overbelast naast school
– Kind mag zelf bepalen hoe laat het naar bed gaat
– Kind speelt nooit buiten
– Ouders ‘verwennen’ kinderen
– Kinderen luisteren niet naar ouders/leerkrachten
– Vult u de lijst verder zelf maar aan …
Vitaliteitfactor in GGz
OM Centers (KIDS) introduceert in de 1Twee3-methode© ook de Vitaliteitfactor©. OMC kijkt dan zowel naar de mentale als fysieke gezondheid van de cliënt. Een klein voorbeeld:
Mentale gezondheid: 4,5 groeien naar 6,0 ideaal 7,5 of hoger
Psychische gezondheid: 5,5 groeien naar 6,0 ideaal 7,5 of hoger
Vitaliteitfactor: 5,0 groeit naar 6,0 ideaal 7,5 of hoger
OM Centers gebruikt de 1Twee3-methode© om deze factor te bepalen. Iemand met een vitaliteitfactor onder de 6 loopt risico op psychische of fysieke klachten of zelfs allebei. Coachen naar een positieve levenshouding en een gezonde levensstijl, is ons streven. De 1Twee3-methode© en Vitaliteitfactor© zijn afgestemd op kinderen en volwassenen.
De geestelijke gezondheidszorg staat op de drempel van de toekomst
Dat de Gezondheidsraad, naast psychiater Jim van Os, achter onze methode staat, is een prachtig hart onder de riem. Het is tijd om de GGz anders aan te pakken. 1 op de 4 Nederlanders krijgt er vroeg of laat mee te maken.
Of het nu om een depressie (of andere stemmingsstoornissen) gaat, een burn-out of een ontwikkelings- of persoonlijkheidsstoornis. De aanpak is hetzelfde; kijken naar het verleden, er van leren. Leven in het heden en kijken naar de toekomst.
Want er is een mooie toekomst voor de GGz: 1Twee3-methode©, de Vitaliteitfactor© en natuurlijk OM Centers (KIDS) . Check onze site (klik op de links) en lees er meer over, we zijn benieuwd wat u er van vindt!
PS: Kort na het plaatsen van het blog kwam ook het nieuws via NU.nl dat het Ritalin gebruik (gerelateerd aan dit blog en ADHD) in de periode 2001-2011 verviervoudigd is. Lees het artikel hierover van collega blogger Bruno – Spiritueel Boeddha – uit België!
Positieve groet, Martin
PS. It’s Time To Change NL! Hoe doet u mee? Om te beginnen door @TimeToChangeNL te volgen op Twitter of onze nieuwe groep op Facebook. Praat mee, ga het gesprek aan … maak psychische klachten zichtbaar, omdat het nodig is. Het roer gaat: Orange Monday + OM Centers = Time To Change NL 🙂
Martin Jan Melinga 
Marin ik heb even een link op mijn blog gezet onder het zelfde onderwerp.
Dit om jouw duidelijk schrijven over heel de problematiek er rond.
Bedankt Shivatje voor de link, ik heb jouw blog gelezen en een PS geplaatst met jou link 🙂 Wat is je echte naam trouwens? Groet, Martin
Bedankt Martin.
Mijn echte naam is Bruno
Hallo Martin,
Fijn dat je deze blog hebt geschreven, daar word ik blij van.
Ik denk dat we niet direct hoeven te zorgen voor minder diagnoses, er is wel degelijk iets aan de hand en zo wordt wel hulp geboden aan mensen die dat nodig hebben. Hoe meer diagnoses, hoe meer mensen die eerst ‘normaal’ waren, niet meer normaal zijn. Wat wordt het label van die mensen als we over 20 jaar 5% niet-ADHD-ers hebben en 95% ADHD-ers?
Ik ben minder blij met medicatie als enige protocol. Ik ben niet tegen medicatie omdat het soms wel handig en nuttig is als tijdelijk hulpmiddel totdat er dieper gekeken kan worden naar de oorzaak van het probleem. Ik pleit voor meer aandacht voor andere behandel- en begeleidingsvormen bij ADHD die ook effectief blijken te zijn. In het netwerkplatform Anders ADHD (www.AndersADHD.nl) delen we kennis en ervaringen hierover met gezondheidsprofessionals onderling. Wellicht interessant voor jou om een keer een bijeenkomst te bezoeken en te vertellen over jouw werk? Wij staan open voor samenwerking. Hieruit is ook de opleiding tot Holistisch ADHD expert ontstaan (http://sohf.nl/opleidingen/adhd-holistische-visie).
In mijn gezondheidspraktijk begeleid ik sinds 2005 kinderen en volwassenen met ADHD via een multidisciplinair traject (combi massages, orthomoleculair voedingsadvies en stressontladingsoefeningen voor kinderen én voor ouders), naar het antwoord op o.a. de volgende vragen:
– “is er sprake van een gedragsprobleem of is het gedrag het gevolg van een stressprobleem?”
– “is het inzetten van medicatie nog nodig als de spijsvertering en het zenuwstelsel door de ontspanning uit de massages en door de juiste voeding en stressontlading weer optimaal functioneren?”
– “hoe reageert de persoon met ADHD op zijn/haar omgeving, hoe reageert de omgeving op de persoon met ADHD en wat is nodig om de beleving van die reacties te neutraliseren van negativiteit?”
Mijn aanpak is gericht op het verschuiven van ‘denken in beperkingen met het pilletje als enige werkende remedie’ naar ‘denken in mogelijkheden en alle systemen waarvan de persoon onderdeel uitmaakt, betrekken bij het geheel’. Meer informatie: http://www.suxeed.nl/kindmetadhd/
Nieuwsgierig naar blogs en artikelen van mijn hand over ADHD?
Zie bijvoorbeeld:
– http://www.suxeed.nl/adhdnatuurindewar/
– http://www.suxeed.nl/creabesitasdromen/
– http://www.suxeed.nl/creabesitasvervelen/
– http://www.suxeed.nl/creabesitasschool/
– http://www.andersadhd.nl/blog/
Graag tot een eerste ont-moeting!
Dank je wel Marja voor je uitgebreide reacties. Ik ga je blogs lezen en uiteraard staan wij (Orange Monday Foundation en OM Centers) open voor een ont-moeting. Samen Sterker = Samen gaat het beter! Je kan mij mailen naar martin@orangemonday.nl, ik zie je mail graag tegemoet! Groet, Martin
Wat me van het hart moet is dat iedere keer voorbij gegaan wordt aan een eenvoudig fenomeen: Stress bij ouders. We weten dat kinderen meesurfen op de emoties van hun ouders. Ze papegaaien. Als de ouders aanhoudende stress hebben is er een heel grote kans dat deze stress ook bij de kinderen heerst.
Volgende gedachte is dan valide: Stress betekend energie naar vecht vlucht systeem. (Waar het kind er niets mee kan, maar dat terzijde, hoewel het extra problematiek met zich meebrengt in het immuunsysteem.) Die stress zorgt er echter voor dat er cortisol in de hersenen komt. En cortisol is neurotoxisch, zeker bij kinderen die hun hersenen nog vol in ontwikkeling hebben. Met name de hippocampus komt in het gedrang. En die is bij alle leerprocessen betrokken, alsmede bij impulscontrole. Daarnaast maakt de hippocampus GABA de meest kalmerende en structuur gevende neurotransmitter.
Als dit proces speelt zouden we dus kinderen moeten zien met minder structuur vanuit zichzelf, die moeite hebben met hun impulscontrole, met organiseren, met plannen en met leren. Oops!
Het is dus niet dat er meer eisen aan kinderen gesteld worden, dan vroeger. Het is vooral dat de ontwikkeling van de hersenen van kinderen gestoord is. Er is dus een neurologisch probleem. En dat is een direct gevolg van stress. En dat willen we niet zien want het is onze verantwoordelijkheid.
Dit vergt een heel andere aanpak. Dit vraagt om een maatschappelijke aanpak, naast dat die kinderen dus geholpen moeten worden.
Een warme groet,
Paul Bakers
Bedankt Paul voor je uitgebreide reactie.In het najaar gaat het eerste OM Centers (http://www.orangemonday.nl/omc-123-methode) die de 123 methode© gaat hanteren voor volwassenen en kinderen. Er komt ook een OM Centers Kids. Ik ben het helemaal met je eens dat een aantal factoren die je noemt een maatschappelijke aanpak vereisen. Er wordt meer aandacht besteed aan stigma dan aan preventie.
OM Centers ontwikkelt programma’s waar scholen, behandelaars, ouders en kinderen met elkaar in ‘gesprek’ gaan. Je hebt gelijk, kinderen papagaaien en nemen makkelijk goede en slechte dingen (zoals stress) van ouder over. Preventie kan dat voorkomen, zowel bij ouders als bij kinderen.
Groet, Martin